جشنواره فانوس: آخرین روز جشن سال نو چینی

جشن فانوس که در پانزدهمین روز از اولین ماه قمری رخ می دهد، همچنین به عنوان جشنواره یوانشیائو شناخته می شود - یوان به معنای واقعی کلمه به معنای اول است، در حالی که شیائو به شب اشاره دارد. اولین بار است که ماه کامل سال نو را می بینیم. در این شب، مردم فانوس ها را روشن می کنند، معماهای فانوس را حدس می زنند، یوان شیائو می خورند و از اوقات فراغت با خانواده ها یا عاشقان لذت می برند.

The Lantern Festival originated in the Han Dynasty to commemorate the "pacification of Lü". After the death of Emperor Hui, Liu Ying, Queen Lü was in power and the Lü clan took control of the dynasty. After the death of Queen Lü, Zhou Bo and Chen Ping quelled the chaos caused by Lü clan and Liu Heng succeeded to the throne as Emperor Wen of Han. Since the 15th day of the first month was the day when the Lü clan was put to rest, and the Emperor knew that the peaceful life was not easy to get and maintain, so he went out of his palace every year on the night of this day to have fun with common people.

بعدها، امپراتور وو این روز را برای مراسم عبادت تائی، یکی از حاکمان جهان، تعیین کرد. سیما کیان در «تقویم تایچو» جشنواره فانوس را به عنوان یک جشنواره بزرگ گنجاند. امپراتور مینگ از هان شرقی متأخر یک بودایی مؤمن بود. او شنید که در روز پانزدهم، راهبان برای بودا شمع روشن می کنند. او به کاخ و معابد دستور داد شمع روشن کنند و به شهروندان فانوس بیاویزند.

همه رویدادها با هم ترکیب شدند و در نهایت به جشنواره فانوس تبدیل شدند که امروز می شناسیم.

جشنواره فانوس به طور سنتی آخرین روز از دوره جشن سال نو چینی است. این یک روز مهم و برجسته در سال جدید است. طیف گسترده ای از فعالیت ها در این روز برگزار می شود.

فانوس های نور

فانوس ها قابل توجه ترین بخش جشنواره هستند. در روزهای اولیه جشنواره فانوس شانگ یوان نیز نامیده می شد. وقف قصر بهشتی بود. مردم در حیاط خانه هایشان جمع می شدند و به خدایان هدیه می دادند. فانوس روشن در نزدیکی محل، نشان دهنده جایگاه خدا بود. در طول تاریخ، بزرگترین جشن جشنواره فانوس در اوایل قرن پانزدهم برگزار شد. این جشن به مدت ده روز ادامه یافت. امپراتور چنگزو منطقه مرکز شهر را به عنوان مرکزی برای نمایش فانوس ها در نظر گرفت. حتی امروزه نیز مکانی در پکن به نام دنگشیکو وجود دارد. دنگ در زبان چینی به معنای فانوس و شی بازار است. این منطقه به بازاری تبدیل شد که در آن روز فانوس می فروختند. هنگام غروب، مردم محلی برای دیدن فانوس های روشن و زیبای نمایش داده شده به آنجا می رفتند.

معماهای فانوس را حدس بزنید

چینی‌های باستان اغلب با دوستانی دور هم جمع می‌شدند و شراب می‌نوشیدند و شعر می‌نوشتند. بازی با کلمات و معماها یک سرگرمی مورد علاقه بود. معماها روی فانوس ها نوشته شده بود تا مردم حدس بزنند. آنها اغلب حاوی پیام های خوش شانسی، اتحاد خانواده، محصول فراوان و عشق بودند. در زمان های قدیم افراد مجرد می توانستند از طریق این بازی حدس زدن توجه علاقه مندان خود را به خود جلب کنند. این رسم از سلسله سانگ جنوبی آغاز شد. و تا به امروز، مردم چین مسابقات معماهای لذت بخش را برای جشن گرفتن جشنواره فانوس برگزار می کنند.

یوان شیائو بخور

علاوه بر سرگرمی و فانوس‌های زیبا، یکی دیگر از بخش‌های مهم جشنواره فانوس خوردن توپ‌های کوفته کوچک ساخته شده از آرد برنج چسبناک است. ما به این توپ ها یوان شیائو یا تانگ یوان می گوییم. گفته می شود که این رسم در زمان سلسله جین شرقی در قرن چهارم شروع شد، سپس در دوره های تانگ و سونگ رایج شد. یوان شیائو یک کوفته برنج چسبناک با پرکننده های شیرین ساخته شده از شربت، خمیر لوبیا قرمز، خمیر کنجد سیاه یا بیشتر است. آنها را می توان بخار پز یا سرخ کرد، اما معمولا آب پز شده و در آب داغ سرو می شود. یوان شیائو که شکلی شبیه به یک توپ گرد دارد، نماد ماه کامل و آرزوهای مردم برای شادی و گردهمایی خانوادگی است.

رقص اژدها

رقص اژدها تقریباً به اندازه خود فرهنگ چینی سابقه دارد. مردم چین از اژدها بسیار حمایت می کنند - به عنوان نماد خوش شانسی در نظر گرفته می شود. طبق افسانه، در اوایل دوره امپراتور زرد، در یک رقص بزرگ به اصطلاح "زاویه پاکسازی"، تصویر شخصی که نقش اصلی اژدها را بازی می‌کرد ظاهر می‌شد.

رقص شیر نیز رایج است. این شیر به طرز پیچیده ای طراحی شده و چشم ها و دهان های متحرک دارد. گاهی شیر دهانش را باز می کند و غذا و جیب قرمز می خواهد. در مواقع دیگر، آنها مانند بچه گربه های بزرگ می چرخند و بازی می کنند.